اے بالواں چراگءِ دیوانگ
مھروان بلوچ
دنیا ءِ تہءَ بازیں زورگراں نزوریں راجانی سرءَ ارش کتگ، آھانی ڈیھانی سرءَ کبزہ کتگ ءُ آ وتی گُلام جوڑ کتگ اَنت۔ بازیں ایردستیں راجاں چراہاں وتارا آجو کُتگ ءُ باز پہ وتی آجوئیءِ ھاترءَ جنگ کنگءَ اَنت۔ انچو گُش انت کہ گلامیں راجےءَ پہ وتی آجوئیءِ ھاترءَ مزنیں کُربانی دیگی اِنت ءُ ھمے کربانیانی بدولتءَ راج آجوئی گر انت۔
دنیاءِ تہءَ ھرچ راجےءَ پہ وتی نمیرانیں سرانی واستہ یک روچے گچین کُتگ کہ آ روچ نمیرانیں سرانی یاتءَ دارگ بیت، چوشکہ اوگانستان ءِ 8ستمبر ، ہندوستان ءِ 30جنوری، کیوبا ءِ 30جولائی اِنت ءُ دگہ انچیں بازیں ملک ھست انت کہ آھانی وتی اے درگتءِ روچ ھست اَنت۔
انچوشکہ بلوچ وانِندہ گَل بی ایس او آزاد سال 2010ءَ عطا شاد ڈگری کالج کیچءَ پہ وتی نمیرانانی ھاترءَ یک مراگشے برجم دار ایت۔ ھمے مراگشءَ ھمے پیسلہ کنگ بیت کہ ھمک سال سینزدہ نومبرءِ روچ “بہ یاتءِ شہدائے بلوچستانءِ روچ” درگتءَ برجم دارگ بیت۔ کہ ھمے روچءَ میر محراب خان گوں وتی ھمبراہاں گوں انگریزءِ لشکرءَ جنگ کنت ءُ نمیران بیت۔
وھدے کہ میر محراب خان برطانیہ ءِ ھلاپ ءَ جنگءِ پیسلہءَ کنت گڑا آئیءِ نزدیکیں مردم ھمے گش انت کہ انگریزءِ گورءَ یک مزنیں لشکرے ھست ءُ آئیءَ را بے کساس سِلاہ ھست اِنت۔ اگاں ما گوں آئیءَ جنگ بہ کن اِیں گڑا ما شکست ور ایں بلئے میر محراب خان پسّو دنت کہ شمارا کئےءَ گُشتگ کہ ما پہ جنگءِ کٹّگءَ روگ ءَ اِنت، ما پہ وتی ڈیھءِ ھاترءَ کربان بوگءَ روگءَ اِیں۔ ما مر ایں بلئے دژمنءِ دیمءَ وتی سلاہاں دور نہ د ایں۔
مخراب خانءِ واستہ جنگ کنگءِ فلسفہ زندگ بوگءِ چیدگ اَت ءُ جنگ نہ کنگءِ فلسفہ مرگ۔
مئے گوستءَ بگر داں مرچی باریں چینکس بلوچ کارستاں ھمے فلسفہءِ سرءَ وتی ھُون ریتکگ ءُ وتی راجی بقاءِ جہد زندگ داشتگ۔
انچوشکہ کمبرو گش ایت دانکہ کمبرءِ ھون زمینءَ مہ کپ ایت زمین گیمُریت، پمیشکہ گش اَنت ھون شہیدانی پُل رودین انت۔ مرچی کہ مئے ھرچ نوک باھندیں ورنا یے جنگ ءِ محاز ءَ کوہ، کْور ، کوچگ یا شہر ءَ دژمنءِ ھلاپءَ جنگءَ اِنت ، اے درست ھُون رودیں پُل اَنت۔
:نمیرانیں سنگت رضا جہانگیر وتی شعرانی تہءَ گش ایت
من کہ رضا جہانگیر باں
بچ ھمل ئے پد گیر باں
ءُ انچوشکہ ھملءِ جیہند ءَ پُرتگیزانی ھال رس ایت کہ منی زمین ءِ سرءَ دری مردماں جاگہ کُتگ گڑا آ آھانی ھلاپ پہ جنگءَ پاد کیت۔ ھمے ڈولءَ رضا جان ھمل ءِ راہءِ پدگیر بیت۔
اہدی زمانگءَ بگر داں روچ مرچیءَ اگاں کسےءَ ھم بلوچءِ ڈیھءِ پاسبانی کنگ لوٹ اتگ گڑا پہ آئیءَ اے کوہ سنگر جاہ جوڑ بیتگ انت ءُ ڈیھءِ نگہبان بیتگ انت، بلوچءَ وتی ڈیھ مدام وتی مات گشتگ، چے مات یک دری مردمےءَ بکشاہگی چیزیے۔؟
بلوچ ماتانی تہءَ ھما جتائیں جوزہانی مات دیمءَ کئیت کہ آھانی گندگءَ گوں مردم ھیران بیت۔ وھدے کہ رضا جان شہید کنگ بیت، گڑا رضا جانءِ مات موتک نیار ایت بگندئے پہ نازینک ءُ ھالو وتی سالونکیں چُکءَ گُڈی وابجاہ ءَ سر کنت۔
حمید پاہو ءَ چُکّ ایت ءُ گُٹّءَ کنت۔ شےحق جنگءِ گڑّی سہت ءَ وتی کلوہءَ دَنت ءُ چہ جنگءَ وتی سنگتاں کش ایت ءُ گڑی تیرءَ وتی نامءَ کنت۔
برے برے من جیڑ آں جنگءِ ساھتءَ اے چونیں دل ءِ مردم انت کہ زان انت مرگ دیمءَ اوشتاتگ، انگت وتی ھمبلاں گش انت کہ من مہتل باں ءُ شما وتارا بہ کش اِت۔ اے فدائی آں بہ چار ایں، گوں چونیں مارشتےءَ کندان کندانءَ پدا واتر نیاھگءِ ھاترءَ رو انت۔
باور کن اِت کہ من اے مارشتءِ لزتءَ مار اِت کنگءَ نہ آں، چیءَ کہ من اے کوہءَ انگت سر کپت کُت نہ کُتگ۔
منءَ یات انت کہ نمیرانیں چاکر جوشءَ من مسکرا ءِ سرءَ گُشت تو تتکگ ءُ شتگ ئے در ملکءَ ، پاکستانءِ گلامی یلءَ کتگ عربانی گلامیءَ کنگءَ ئے۔
منارا جوشءَ را جواب دات کہ تو بہ کند ءُ منءَ کلاگ بہ زیر بلئے من مِرگءَ ملک ءَ کایاں ءُ وتی راستیں دژمنءِ گومءَ جنگءَ مراں۔ آ روچاں من باز کند اِت بلئے نوں کندگ پرشتگ انت۔
فلسطینءِ نبشتہ کار ءُ پی ایل ایف ءِ گوستگیں جارکش نمیرانیں غسان کنفانی گش ایت کہ من مرچی سک باز گل آں، پہ اے واستہ اناں کہ منی گوْرءَ دگہ کِشکے ھست ،بگندئے اے ھاترءَ کہ من انچیں راھے ءِ مساپر آں کہ اے راہ ءَ دگہ ھچ کشک مان نیست، تچک انت، آجوئی یا مرگ۔
واجہ چیئرمین گلام محمد ، لالا منیر ، صبا دشتیاری ، سنگت سناء ، بانک کریمہ ءُ دگہ ھزاراں جہدکاراں ھمے راہءِ راہی ات انت، آھاں زانتگ ات کہ اے راہءَ دگہ کشک مان نیست، بس تچک انت۔ پمیشکہ تچکءَ شت انت ءُ نمیران بوت انت۔
منی واستہ منی لٹریچر ءُ ھما دیستگیں کارستاں منءَ زندگ بوگءِ فلسفہ داتگ، ھما کارست کہ من وھدے آھانی کسہاں ایش کن آں، وھدے آھانی اکساں گند آں، وھدے کہ آھاں جیڑاں تاں منءَ کرار رس ایت۔ انچیں مارشتے کہ گوں لبزاں من آئیءَ بیان کت نہ کن آں۔
بلئے بیھال مہ بئیں ،
ھاک ءِ وشبو ءَ ھواریں پدا واتر کائیں۔
نا مات سنٹ انت ءُ نئیکہ ماتاں سلمان ھملءِ وڑیں کارستیں زہگءِ آرگ یلءَ کُتگ۔